Livet er fullt av kontrastar. Det var ikkje lett å vera på andre sida av jorda, og veta at min kjære mann,skulle vera åleine med ei tøff oppgåve. Svigerfar var sjuk, innlagt på sjukehus, med store sjansar for å dø, me i Asia.....Me nådde han. Han var letta og glad for at me endeleg kom... Me fekk sagt han at me var glad i han, sjølv om ikkje det var noko nytt....Vera med han, ta han i handa, stryka han, sei takk. Takk for alt me har hatt ilag. Takk for den besten han var. Han gav vidare ei sterk tru på at noko godt venta han. Eldste dottera vår tok ansvar. Gjorde han reiseklar. Strauk besteskjorta til besten......Besten vår sovna trygg inn natt til tirsdag 21 april.Me hadde ei god stund ved båra.Det er berre 8 mnd sidan min kjære pappa døydde. Me er heldige. Dette er livets gang. Me har vore spart for brå død og ulukker. Døden er ein ven av og til. ein befriar.Signa minnet!
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar